Karaman'da başlatılan ‘’Her Mahalleye Bir kadın Muhtar Adayı’’ Projesi koordinatörü Nurten Kılıç bir yazı kaleme aldı. Kılıç yazısında yerel yönetimide neden kadınlar yok dedi.Kılıç'ın yazısı şu şekilde; Neden kadınlar yerel yönetimde az veya yoklar?Karamanda başlatılan bu demokratik girişim demokratik şölen ülke genelinde ses getirecek. Eğer ki kadın muhtar adayları olarak bu ilki başarabilirsek kadınlar yerel yönetimde varlığını etkinliğini göstermiş olacaklar. Kadın muhtar adayı olarak sayımızı artırarak ilk defa kadınların yerel yönetime girmesiyle de şehrimizin adını duyurmuş olacağız. İl olarak demokrasi anlamında bir farkındalığımız olacak. O halde biz de kadın erkek cins ayrımı gözetmeksizin omuz omuza karaman halkı olarak bu girişimi desteklemeliyiz. Bu cesaret duygusunu ve fırsatını kadınlarımıza sunmalıyız. Karamanlı kadınlara fabrikalarda iş hayatında olduğu gibi yerel siyasi alanlarda da iş alanları açmalı onlara bir şans vermeliyiz.
Karaman demokrasi anlamında bir ilki başaracak bu da bir başlangıç sayılacaktır. Neden kadınlar yerel yönetimde az veya yoklar? Kadın temsilinin ve halka en yakın yönetim birimi muhtarlığa kadınların aday olmaları gerekirken ve de demokrasi gereği iken. Çünkü kadınların kendileri yıllar içinde muhtarlığa gerekli ilgiyi katılımı göstermemişler. Kadınlar yerel yönetime girme isteğini kendileri göz ardı etmişler. Bu da zamanla kadınlar da yerel yönetimlerde temsil açısından bir isteksizlik olarak ortaya çıkmış. Bir diğer husus toplumda yerel yönetimler ‘’erkek işi’’ olarak algılanmış. Muhtarlık yerel yöneticilik erkek alanı olarak görülmüş. Erkek dünyası gibi görülen siyasi hayata girişlerde kadınlar kısıtlanmış. Kadına ve erkeğe yüklenen geleneksel roller cinsiyetçi yaklaşım din ve kültürel faktörler siyasi alanda kadınların erkeklere oranla düşük temsil edilmenin yollarını açmış.
Karaman demokrasi anlamında bir ilki başaracak bu da bir başlangıç sayılacaktır. Neden kadınlar yerel yönetimde az veya yoklar? Kadın temsilinin ve halka en yakın yönetim birimi muhtarlığa kadınların aday olmaları gerekirken ve de demokrasi gereği iken. Çünkü kadınların kendileri yıllar içinde muhtarlığa gerekli ilgiyi katılımı göstermemişler. Kadınlar yerel yönetime girme isteğini kendileri göz ardı etmişler. Bu da zamanla kadınlar da yerel yönetimlerde temsil açısından bir isteksizlik olarak ortaya çıkmış. Bir diğer husus toplumda yerel yönetimler ‘’erkek işi’’ olarak algılanmış. Muhtarlık yerel yöneticilik erkek alanı olarak görülmüş. Erkek dünyası gibi görülen siyasi hayata girişlerde kadınlar kısıtlanmış. Kadına ve erkeğe yüklenen geleneksel roller cinsiyetçi yaklaşım din ve kültürel faktörler siyasi alanda kadınların erkeklere oranla düşük temsil edilmenin yollarını açmış.